Uitarea e o poarta intr-un zid

Publicada por: cosmisian en Personas

Responde con otra poesía Votar!  Bookmark and Share

Uitarea e-un cuvant profund, sublim si nedorit,
Cand dragoste si dor in suflet porti;
E ca si poarta prinsa de un zid,
Prin care lumile in doua le desparti.

Uitarea e prapastia cruda ce e-n eter crescuta,
Sapat-adanc in inimi, sfidand fara sfortare
Orice protest al celor ce cuvintele-mi asculta,
Cand mintea te-a gonit, te-a pus in coltul de
UITARE!

Raspuns unei dileme:
Q: daca nimic nu se pierde, in ce se transforma uitarea.. ?
RE: Uitarea se transforma in OM!
cosmisian, 27 feb 2010
www.cosmisian.wordpress.com

Fecha de publicación 31/03/2010 | Vistas: 3345

Poesías del mismo autor

 

Agrega un comentario

Si tienes cuenta Entra aquí.

Nombre

DIRECCIÓN DE E-MAIL No será publicada en la página.

COMENTARIO



categorias

poesías nuevas



últimos comentarios

miembros nuevos

paginas interesantes